‘Maar hoeveel is dat waard als ik me eigenlijk bekneld en alleen voel? Als ik geen uiting kan geven aan wie ik werkelijk ben?’
CONTACT MET MEZELF, DE EERSTE STAP
DORRIT HUPPES | 04.03.18
“De weg naar binnen vraagt om moed”, las ik in het boek “De verboden vrouw spreekt” van Pamela Kribbe. En ja, dat herken ik zo! Het is soms veel gemakkelijker om me aan te passen aan verwachtin-gen en vanzelfsprekendheden van de buitenwereld. Ik vind het namelijk fijn om ergens bij te horen. Maar hoeveel is dat waard als ik me eigenlijk bekneld en alleen voel? Als ik geen uiting kan geven aan wie ik werkelijk ben? Diep van binnen weet ik dat ik me pas vervuld voel als ik dat deel van mezelf toe mag laten, als ik mijn essentie in de kan wereld zetten. Maar ik kom erachter dat dit misschien wel een van de aller moeilijkste dingen voor me is.
​
​
De manier waarop ik dit dan toch probeer is door mezelf vragen te stellen. En contact te maken met mijn buik: “wat is het dat ik nodig heb om mijn essentie meer vorm te geven? Wat kan ik daar vandaag, op dit moment concreet in doen, als eerste stap? En wat is daarin mijn diepste wens voor mezelf?” Ik let op hoe ik me voel bij deze vragen. Soms komt er meteen een antwoord op, soms is het meer een gevoel waar ik nog niet direct woorden aan kan geven. Ik vertrouw op mijn buik en de rest van mijn lichaam en ik blijf voelen. Dit aanwezig zijn bij en contact maken met mezelf is voor mij het belangrijkste, als eerste stap.
